Iisang Hangarin Para Sa Iisang Layunin (Dakilang Kapistahan ng Tatlong Persona Sa Iisang Diyos, Taon A)

"Sapagkat gayon na lamang ang pag-ibig ng Diyos sa sangkatauhan, kaya't ibinigay niya ang kanyang kaisa-isang Anak, upang ang sinumang sumampalataya sa kanya ay hindi mapahamak, kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan. 17 Isinugo ng Diyos ang kanyang Anak, hindi upang hatulang maparusahan ang mga tao, kundi upang iligtas ang mga ito sa pamamagitan niya. Hindi hinahatulang maparusahan ang sumasampalataya sa Anak. Ngunit hinatulan na ang hindi sumasampalataya, sapagkat hindi siya sumampalataya sa kaisa-isang Anak ng Diyos" - Juan 3:16-18 (ABMBB)

Sa isang grupo o organisasyon, ay mapapansin nating laging may layunin ang bawat grupo o organisasyong itinayo. Ito ay nagpapakilala kung anong klaseng damdamin, naisin ng bawat grupo. Upang maisakatuparan ang kanilang mithiin, ay kinakailangang magkakasing-diwa ang bawat miyembro o kaanib nito. Kapag ang isa o dalawang miyembro ay hindi nakiisa o iba ang layunin na taliwas sa layunin ng grupo, ang gawain o ang isang adikhain ay hindi maisasakatuparan. Manapa'y magdudulot ito ng pagkakasira, pagkakawatak-watak ng grupo, hanggang sa mawala at maghiwa-hiwalay na ang kasapi nito. Naalala ko tuloy ang palaging pangaral sa amin ng aming formator sa seminaryo noon. Kami ay naihahalintulad sa mga ting-ting sa walis, kapag nag-iisa, di nakakalinis. Ngunit kapag pinagsama-sama, kahit gaano man katindi ang kalat, kayang-kayang linisin. Dahil nagkakaisa ng layunin at hangarin. Kung tataglayin namin ang ganyang kaisipan, kahit anong pagsubok at hamon sa bawat isa sa amin, ay aming malalagpasan. Dahil sa nag-iisang layuning maglingkod sa kanya. Kung may isa sa amin na iba ang layunin ng pagpasok sa seminaryo, ay mag-sip-isip, dahil, ito ang maaring makasira ng bokasyon ng aming kasama, at nawawala ang diwang kusang loob na paglilingkod sa Diyos at sa kapwa.

Ang pagtataglay ng ganitong kaisipan ay ipinapakita sa atin ng Diyos sa atin ngayong ipinagdiriwang natin ang Dakilang Kapistahan ng Tatlong Persona sa Iisang Diyos ngayong Linggong ito. Bagaman maraming paliwanag ang ibinibigay ng mga teologo ukol dito, ay narito pa rin ang pagtanggap natin sa pananampalatayang ito. Dahil nalalaman natin ang kanilang persona, ay parehong mahalaga ang kanilang papel na ginampanan para sa ating kaligtasan. Ang Diyos Ama ang lumikha sa atin, at ng lahat ng bagay rito sa mundo. Siya ang mapagmahal at makatarungang Diyos na handang maggawad ng hatol sa bawat isa, mabuti man ito o masama. Dahil sa pagkakasala ng tao, ay ipinadala niya ang kanyang bugtong na anak, hindi lang upang iligtas ang sangkatauhan, kundi ipakita ang larawan ng pagmamahal ng Diyos na nakikita sa kanyang mga pananalita at kilos. At sa kanyang pagbabalik, sa Ama, ay ipinadala nya ang Banal na Espiritu, upang magpaalala sa kanila na ng lahat ng itinuro ni Jesus sa kanila, bilang mang-aaliw na kanilang masasandigan sa panahon ng kagipitan at kalakasan sa panahon ng pag-uusig.

Nagkakaisa ang Banal na Isangtatlo sa iisang hangarin nila at layunin: Ang Maligtas ang Lahat ng Tao at Makaalam ng Katotohanan (1 Timoteo 2:3 MBB). Katotohanang ang bawat isa sa atin ay nilalang ng Diyos, at ito ay dahil sa kanyang masidhing pagmamahal sa ating lahat. Lahat tayo ay minamahal ng Diyos. Anuman ang ating pinagdaanan, kultura at lahing kinabibilangan. Kahit ano pa man ang tingin sa atin ng iba, ay pantay-pantay ang pagtingin ng Diyos sa atin Pantay-pantay sa kanyang pagmamahal. Ito ang ipinapakita sa atin ng mga pagbasa ngayon. Sa Ating Unang Pagbasa, ay makikita natin si Moises na umakyat sa bundok ng Sinai upang makipagkita sa Diyos. Dito ipinahayag ng Diyos ang kanyang sarili na siya ay mapagmahal at maunawain. Bagaman siya ay nagagalit, nangingibabaw pa rin  ang kanyang pagmamahal sa lahat. Kung kaya ay isinamo ni Moises na samahan niya ang bayang Israel kahit na sila ay makasalanan. Dahil nalalaman ni Moises na dahil sa habag at kalinga ng Diyos, ay nakakaligtas sila sa mga panganib, at nararamdaman nila ang pagdamay ng Diyos sa kanila, kahit sila ay makasalanan. Ang ganitong kagandahang loob ng Diyos ay ating makikita sa ating Ebanghelyo na ang pag-ibig ng Diyos ay nahayag sa lahat nang pagkaloob sa atin ang bugtong niyang anak upang maligtas ang lahat sa pamamagitan ng  pagsampalataya sa kanya. Ang sinumang hindi tumanggap sa kanya, ay hindi tumatanggap sa buhay, at napapahamak. Sa pamamagitan ng pagtanggap sa kanya, ay tinatanggap na rin natin ang alok ng pag-ibig ng Diyos na siyang pinakananais nya. Kung kaya sa ating ikalawang pagbasa, ay pinapayuhang ni San Pablo na magkaisa ng damdamin ang lahat ng Kristiyano sa Corinto bilang tandas ng pananahan ng Diyos sa kanilang piling. Sapagkat ang pagtataglay ng pag-ibig sa bawat isa, ay kahayagan na ang Diyos ang naghahari sa kanila at nakikita sa bawat isa, sa pamamagitan ng pag-ibig. Sa Ating Salmong Tugunan, ay masaya niyang niluluwalhati at pinupuri ang Diyos na lumalang sa ating lahat. Ang pag-ibig na ito ang siyang larawan na ipinapakita ng Banal na Isangtatlo, na siyang kumikilos sa bawat isa at patuloy na nahahayag sa atin sa pamamagitan ng ating pagsasabuhay ng pananampalatayang tinanggap natin sa Diyos.

Nawa'y palaging makita sa atin ang larawan ng Banal Na Isangtatlong gumagabay at nagpapalakas sa atin. Ang larawan ng pagmamahal at pagkakaisa. Upang sa gayon, ay makita sa atin ang iisang hangarin ng Diyos na maligtas ang bawat isa at malaman ang walang hanggang pagmamahal nila sa sangkatauhan, ano pa man ang ating kaibahan at pinagdaanan sa buhay. Nawa taglayin natin sa ating mga puso ang pagpapala at pagmamahal ng Diyos Ama, Anak at Espiritu Santo, Amen.

Lakas ng Diyos! (Linggo ng Pentekostes, Taon A)

"Kinagabihan ng Linggo ding iyon, ang mga alagad ay nagkakatipon. Nakapinid ang mga pinto ng bahay na kanilang pinagtitipunan dahil sa takot nila sa mga Judio. Dumating si Jesus at tumayo sa gitna nila. "Sumainyo ang kapayapaan!" sabi niya. Pagkasabi nito, ipinakita niya ang kanyang kamay at ang kanyang tagiliran. Tuwang-tuwa ang mga alagad nang makita nang makita ang Panginoon. Sinabi naman ni Jesus, "Sumainyo ang kapayapaan!Kung paanong sinugo ako ng Ama, gayon din naman, sinusugo ko kayo." Pagkatapos, sila'y hiningahanniya at sinabi, "Tanggapin ninyo ang Espiritu Santo. Ang patawarin ninyo sa kanilang mga kasalalan ay pinatawad na nga; ang hindi ninyo patawarin, ay hindi nga pinatawad." - Juan 20:19-23 (MBB) 

Sa takbo ng panahon natin ngayon na laganap ang kumpetisyon at mga masasamang balitang natatanggap natin ngayon, maging ang ang mga problemang dumarating sa ating buhay, ay hindi natin maiwasang mag-alala, mangamba, mag-panic, at matakot. Kadalasan pa nga, ang mga balitang ito ay nakakaapekto sa ating gawain, pag-iisip, pagsasalita at pagkilos, bunga ng mga pangyayari sa ating paligid. Ngunit, sa kabila ng mga pangyayaring ito na nagdudulot ng pangamba sa ating buhay, ay mayroon pa ring mga taong dumadamay sa ating kabiguan at pangamba, mga taong ang tanging nais, ay makita tayong nasa maayos na kalagayan. Sila ay ang ating kapamilya, kaibigan, mkamag-anak, at mga taong may mabubuting kalooban. Sa kanila tayo kumukuha ng lakas at katatagan ng loob. Sa pamamagitan kanilang pagdamay, ay lumalakas tayo at nagiging matatag sa pagharap ng mga pagsubok, at nagiging matapang tayo sa pagharap nito, hanggang sa malampasan natin ito. Sa ating pagiging matagumpay sa pagsubok at mga pangamba sa buhay, ay nagiging kasangkapan din tayo upang tulungan ang ating kapwa na sila rin ay, makayanan ang kanilang pinagdadaanan sa buhay. 

Ito ang katangian ng Ikatlong Persona ng ating Banal na Isangtatlo, ang Espiritu Santo, ngayong Linggo ng Pentekostes. Ang Pentekostes ay mula sa salitang Pene na ang ibig sabihin ay limampu (50). Ito ay pagdiriwang ng pista ng pag-aani ng mga Judio matapos ng 50 araw  mula ng pagdiriwang ng Paskwa o Passover. Isa ito sa masayang pagdiriwang ng mga Judio sa kanilang pananampalataya.

Ang Pentekostes sa panahong Kristiyano ay maihahalintulad din natin ito sa pista ng pag-aani ng mga Judio. Sapagkat sa pamamagitan ng pagbaba ng Espiritu Santo sa mga Apostol, ay nagkaroon sila ng tapang at lakas ng loob, upang ipangaral ang Mabuting Balita sa lahat ng tao sa Jerusalem sa ating Unang Pagbasa. Ang dating takot, ay naging matapang, dahil sa pangako ni Cristo sa kanila, na sa kanilang pangangaral, ay  sasamahan sila, gagabayan sila at paaalalahanan sila ng banal na espiritu sa kanilang gagawin at ipangangaral. Kahit wala na si Cristo sa kanilang iling, ay nariyan pa rin siya sa pamamagitan ng Espiritu Santo na magsisislbing lakas nila at Kadluan. Kung kaya, marami ang tumanggap, sumampalataya at nagpabinyag (Gawa 2:41). Ang dulot ng Espiritu Santo sa bawat sumasampalataya ay pagbabagong loob, panibagong sigla, at lakas, na siyang inilalarawan sa ating Salmong Tugunan. Nagbubunyi ang Salmista sa Diyos na lumalang sa lahat, dahil sa pamamagitan ng kanyang Espiritu, ay nagkakaroon ng buhay ang lahat ng nilkha. Kung kaya, masaya niyang ipinagbubunyi ang kapangyarihang dulot ng kanyang Espirtu sa atin. Sa ating Ikalawang Pagbasa, ay tinatalakay ni Pablo ang mga kaloob ng Banal na Espiritu. Inihalintulad niya ito sa ating katawan, bagaman iba-iba ang katangian, kakayahan, ay iisang Espiritu ang nagkakaloob at pumapatnubay. Sa pamamagitan ng kaloob na ito, ay nagiging mabunga, maayos ang takbo ng simbahan. Ang Espiritu Santo rin ang nagbubuklod sa atin upang magkaisa sa kabila ng ating kaibahan. Ang pagtataglay ng iisang pananampalatayang tinanggap natin ang nagbubuklod sa atin na maging isa. At sa ating mabuting Balita ngayon, ay makikita natin na si Jesus ay napakita sa kanyang mga alagad. Dahil sa takot sa mga Judio, ay nagtago sila nang namatay ang Panginoon sa Krus. Nang napakita siya sa kanila, imbis na panumumbat, ay kapayapaan ang bati sa kanila. nang ipakita niya ang kanyang sugat sa kamay at tagiliran, ay natuwa ang mga alagad, dahil napatunayang siya'y buhay. Matapo ito, ay hiningahan sila, at isinugo, taglay ang Banal na Espiritu, at kapangyarihang magpatawad ng kasalanan at di magpahintulot sa pagkakaloob ng kapatawaran. Ipinapakita sa atin ni Jesus ang kapangyarihan ng Banal na Espiritu bilang lakas ng Diyos na siyang nagkakaloob ng ibayong lakas, katatagan, pag-asa, at buhay, sa gitna ng ating mga takot at pangamba sa ating buhay. Kung kaya, tinatawag din na mang-aaliw ang Banal na Espiritu dahil sa biyayang dulot nito sa tatanggap sa kanya.

Ngayo din ay ipinagdiriwang ngayon ang kaarawan ng simbahan. Dahil sa Pentekostes, ay dito nagsimula ang simbahan, sa pamamagitan ng pagtanggap ng mga apostol, ay unti-unting lumago ang simbahan, at lumaganap ito, hindi lamang sa Jerusalem, kundi maging sa kaatig bansa nito at sa buong mundo. Hanggang ngayon ay patuloy na lumalaganap ang Simbahang pangkalahatan o Katoliko. Kahit magkakaiba man ng lahing pinagmulan, kulturang kinamulatan, at iba't-ibang kakayahan, at nagkakaisa, dahil sa pananampalatayang tinanggap nito sa mula sa mga Apostol, hanggang sa kanilang kahalili, ang Santo Papa, mga Obispo, Pari, Layko. Ipanalangin natin ang ating Inang Simbahan, sa tulong ng Espiritu Santo, na maging matatag ito, sa kabila ng mga maling aral na patuloy na lumalason sa ating lipunan, at maging matapang na ipagtanggol ang mga turo ni Cristo na ipinangaral ng kanyang mga alagad.

Nawa'y lagi tayong mapuspos ng Espiritu Santo, na siyang Lakas ng Diyos na ating kinakailangan sa pagharap natin sa bawat araw ng ating buhay. Upang sa gayo'y makita at maranasan ng lahat ang Makapangyarihang pagkilos ng Diyos sa ating buhay. 

Magpatotoo sa Paghahari ng Diyos! (Dakilang Kapistahan ng Pag-akyat ng Panginoong Jesus, Taon A)

Pumunta ang labing-isang alagad sa Galilea, sa bundok na sinabi sa kanila ni Jesus. Nang makita nila si Jesus, siya'y sinamba nila, subalit may ilan sa kanilang nag-alinlangan. Lumapit si Jesus at sinabi sa kanila, "Ibinigay na sa akin ang lahat ng kapangyarihan sa langit at sa lupa. Kaya't habang kayo'y humahayo, gawin ninyong alagad ko ang mga tao sa lahat ng bansa. Bautismuhan ninyo sila sa pangalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu Santo. Turuan ninyo silang sumunod sa lahat ng iniutos ko sa inyo. Tandaan ninyo, ako'y laging kasama ninyo hanggang sa katapusan ng panahon." - Mateo 28:16-20 (ABMBB)

Lahat tayo ay nagnanais na makarinig ng good news sa bawat taong makakusap natin. Madalas, kapag pinapipili tayo kung ano ang pipiliin natin sa dalawa ang gusto at una nating marinig, mas inuuna natin ang good news kaysa bad news. Mas gusto natin ang mapakinggan ang mga bagay na magdudulot sa atin ng tuwa at galak, kaysa bad news na hindi natin alam kung paano tatanggapin ito, dahil na rin sa ayaw nating masaktan o masira ang araw natin. Kapag nakakarinig ng magandang balita ang ating mga kapamilya, kamag-anak, kaibigan, kakilala tungkol sa atin, sila rin ay napupuspos ng galak, dahil sa magandang pagpapalang natamo natin. Ang bawat pananalita natin, bilang isa sa paraan ng ating pakikipag-ugnayan sa kapwa, ay nagdudulot sa makakabatid nito ang mensaheng nais nating iparating sa kanila. Kahit ito ay mabuti at masama. Lalo na sa panahong ito na makabago na ang pamamaraan ng ating paghahatid ng balita o impormasyon sa kapwa, sa pamamgitan ng internet, telepono, cell phone, at iba pa, ay mabilis na natin itong napararating sa iba ang mensahe sa kanila. Kumbaga sa salitang Ingles, "Small World" na tayo dahil parang kaharap natin o katabi ang ating kausap. Dahil sa bilis ng pagdadala ng mensahe sa atin sa pamamagitan ng makabagong teknolohiya. Wala nang malayo, o kahit pulo at dagat ang pagitan ng magkausap, ay parang magkatabi o magkaharap sila sa kanilang pakikipag-ugnayan sa bawat isa.

Ngayong Linggong ito ay ipinagdiriwang natin ngayon ang Dakilang Kapistahan ng Pag-akyat ni Jesus sa langit. Sa tagpo ng ating Ebanghelyo ngayon at sa Unang Pagbasa, ay makikita natin na si Jesus na namamaalam na siya sa kanyang mga alagad. Sa kanyang pagbabalik sa Ama, ay hindi rito natatapos ang misyon ni Jesus na ipalaganap ang Mabuting Balita sa lahat. Sa kanyang pasg-alis, ay inihabilin niya sa kanyang mga alagad na ipaganap ang Mabuting Balita sa lahat, binyagan at turuang sumunod sa utos at halimbawang inwan niya sa lahat. Bagaman may kaakibat na panganib ito, ay pinangakuan sila ni Jesus na hindi niya sila iiwan. Ang Banal na Espiritu na kanyang isusugo ang siyang magpapalakas, magiging gabay nila at magpapaalala sa kanila tungkol sa kanya. Bagaman wala na siya sa kanilang piling, ay nanatili pa rin siya sa pamamagitan ng halimbawang isinabuhay ng mga alagad, na siyang ipinagpapatuloy hanggang sa ngayon ng mga taong tumanggap sa kanya ng may buong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig sa kanyang presenya. Kung kaya sa ikalawang pagbasa, ay matutunghayan natin ang pagpapahayag ni San Pablo sa kanyang sulat sa mga Taga Efeso ay idinadalangin niya na makita nila ang kapangyarihan ni Cristo sa kanilang buhay pananampalataya mula nang matanggap nila ang aral na itinuro sa kanila ni Apostol San Pablo. Sapagkat sa muling pagkabuhay ni Cristo at sa kanyang pag-akyat, ay ipinakita ng apostol ang tagumpay ni Cristo, mula sa kamatayan at ang kanyang paghahari sa sanlibutan. Sa kanyang tagumpay, ay nakikibahagi rito ang mga Kristiyanong nanatiling tapat sa kanyang pananampalataya, kung kaya dalangin ni San Pablo na mabatid nila kung gaano sila kapalad kung makasama sila sa tagumpay na ito ni Cristo sa bawat sumampalataya sa kanya. At sa ating Salmong Tugunan, ay masayang niluluwalhati ng Salmista ang tagumpay ng Diyos mula sa kanilang mga kaaway, at ang kaluwalhatiang tinamo nila, ay kanilang ipinagdiriwang, kung kaya inaanyayahan tayo na magbunyi sa tagumpay na ibinibigay ng Diyos sa bawat isa sa atin.

Ngayon ay ipinagdiriwang rin natin ngayon ang Araw ng pandaigdigang Komunikasyon. Nanawagan ang simbahan sa lahat na nawa ang media, bilang isang mahalagang instrumento ng pagpapahayag ng mensahe sa bawat tao, ay maging daan upang maipahayag ang bawat balita at impormasyon sa lahat ng tao nang may katotohanan, at hindi pansariling interes ang pairalin. Nawa ang media rin ay maging isang daan upang maipahayag sa lahat ng tao ang Mabuting Balita sa lahat ng tao, at hindi maging daan sa kasiraang puri at pagsasamantala na nagiging sanhi ng kaguluhan, pagkakabaha-bahagi, at di pagkakasundo ng bawat isa, dahil sa maling impormasyong ibinabalita sa lahat. 

Nawa'y palaging ang Mabuting Balita ni Cristo ang siyang makita at maranasan ng lahat ng makakakilala sa atin, hindi lang sa pananalita at kilos, kundi maging sa mga makabagong teknolohiya na ginagamit natin sa pakikipag-ugnayan sa iba. Nang sa gayon, ay madama ng bawat isa sa atin ang presensya ni Cristo na nakikita sa atin.