Makita Ang Diyos Sa Atin (Linggo, Sa Ika-7 Linggo Sa Karaniwang Panahon, Taon A)

"Narinig ninyong sinabi, 'Mata sa mata at ngipin sa ngipin.' Ngunit sinasabi ko sa inyo, huwag ninyong paghihigantihan ang masamang tao. Kung sinampal ka sa kanang pisngi, iharap mo rin sa kanya ang kaliwa. Kung isakdal ka ninuman upang makuha ang iyong damit panloob, ibigay mo ito sa kanya pati ang iyong damit na pangbalabal. Kung pilitin ka ng manlulupig na pasanin ang kanyang dala ng isang milya, e pasanin mo iyon ng dalawang milya. Bigyan mo ang nanghihingi sa iyo at huwag mong tanggihan ang nanghihiram sa iyo." "Narinig ninyong sinabi, 'Ibigin mo ang iyong kapwa at kamuhian mo ang iyong kaaway.' Ngunit ito naman ang sinasabi ko, ibigin ninyo ang inyong mga kaaway at ipanalangin ninyo ang mga umuusig sa inyo, upang kayo'y maging tunay na mga anak ng inyong Ama na nasa langit. Sapagkat pinasisikat niya ang araw sa mabubuti gayon din sa masasama, at nagpapaulan siya sa mga matuwid at sa mga di-matuwid. "Kung ang mga nagmamahal sa inyo ang siya lamang ninyong mamahalin, anong gantimpala ang inyong maaasahan? Hindi ba't ginagawa rin iyan ng mga maniningil ng buwis? At kung ang mga kapatid lamang ninyo ang inyong binabati, ano ang ginagawa ninyong higit kaysa iba? Hindi ba't ginagawa rin iyan ng mga Hentil? Kaya maging ganap kayo, gaya ng inyong Ama na nasa langit." - Mateo 5:38-48 (ABMBB)

Isa sa mga ugali nating mga Pilipino na talagang kakaiba sa lahat ay ang pagiging gaya-gaya at sinusundan natin ang mga halimbawa ng mga taong nakapaligid sa atin. Ang isa sa halimbawa nito ay ang ating pamilya. Kung anong katangian ang ipinapakita ng magulang sa anak, ay namamana ito ng kanilang anak, na siya namang naipamamana sa kanilang salinlahi. Maging sa mga hinahangaang artista o kilalang tao ay hindi pahuhuli tayong mga pilipino. Hindi lamang nakuntento sa paghanga, kahit ang kilos, pananalita, at pananamit at estilo ay kanlang pilit susundan. Kahit ito pa man ay hindi akma sa kanilang pamumuhay, nawawala na ang kanilang pagkakakilanlan at nagiging luho na ito sa kanilang buhay, ay pilit pa rin nilang papantayan ito. Maging sa mga pauso sa ating panahon ngayon, hindi lamang sa mga gamit o sa mga usong fashion ngayon, kundi maging sa mga bagong pananaw na ipinapakilala sa atin, ay nakikiayon tayo rito. Kahit ito pa man ay may hindi ito magandang kalalabasan sa atin, ay pilit na lang sasang-ayunan natin ito. dahi to ay uso ngayon sa mundo. Kahit na hindi ito pinag-iisipan ng malalim. Ito ay ipinapakita natin kung anong klaseng personalidad tayo, batay sa mga bagay na sinusundan natin, na siyang pagkakakilalnlan sa atin. mabuti man ito o masama.

Mapapakingan natin sa unang pagbasa sa aklat ng Levitico, na aklat ng mga batas ng Israel na ipinahayag ng Diyos sa pamamagitan ni Moises, na siang itinuro ng mga tao. Sa 613 na batas, ay makikita natin ang pinaka-diwa nito, ang maging banal katulad ng Diyos sa pamamagitan ng pagmamahal at pagpapatwad sa kapwa na siyang ginagawa natin sa ating sarili (Levitico 19:1-2;, 17-18). Ang kabanalan na tinutukoy Niya dito ay ang pagtataglay ng kagandahang-loob na kanyang ipinapakita sa lahat ng kanyang nilikha bilang Diyos na nagpapatawad, nagliligtas, nagpapagaling, at nagmamahal, na siyang itinuturo sa ating ng ating Salmong Tugunan (Salmo 103). At sa twing nakikita sa atin ang kagandahang-loob ng Diyos, ay nagiging tunay na templo Niya tayo, na kung saan, ay nabubuhay at nanahan ang kanyang presensya sa ating buhay, at nakikita ng ating kapwa. Kung kaya, sa bawat pagsasabuhay natin nito, ay dapat makita sa atin ang pagpapakumbaba't kababang loob na siyang ipinayo ni San Pablo sa mga taga Corinto (1 Cor.3:16-23), dahil ang lahat ng ating pagsasabuhay ng mabuting balita ay, para makilala at mahayag ang kabanalan at kaluwalhatian ng Diyos sa atin, at hindi para sa ating pansariling kapakinabangan. Ang pagiging banal ay siyang hamon sa atin ng ating Panginoong Jesu-Cristo sa ating Ebanghelyo ngayong araw na ito. Ang pagpapakita ng kabanalan ay hindi lamang sa mga taong mabubuti sa atin, kundi maging sa mga taong nakaksamaan natin ng loob, nakakaalitan natin, hindi natin nakakasundo at sa mga taong nanunuya at umaayaw sa atin. Dahil kung paanong ang Diyos ay nagpapatawad at nahahabag, hindi lamang sa atin, at sa mga taong may takot sa kanya, kundi sa lahat, ay magkaroon tayo ng pusong walang pagtatangi at pamimili, dahil ang Diyos ay walang itinatangi, ang lahat ay pantay-pantay ka kanya na kanyang minamahal at ninanais na maligtas at walang mapahamak. Ang hamong ito ng mga pagbasa ngayong Linggo ay ipakita ang larawan ng Diyos sa buhay natin, na siyang nagpapakita na siya ay buhay at patuloy na kumakalinga sa ating lahat na mga anak niya.

Nawa'y palaging makita sa atin ang tunay na kabanalan na siyang tunay na larawan ng ating Panginoon. Upang sa gayo'y makita at mabatid ng lahat ang mapagligtas at mapagkalingang Diyos na nananatili sa atin, na siyang daan ng pakikipagkasundo, kapayapaan at pagmamahalan na magbibigkis sa atin bilang kanyang mga anak.