Manatiling Tapat! (Biyernes, sa Ika-7 Linggo Sa Karaniwang Panahon, Taon I)

Pag-alis doon, si Jesus ay nagpunta sa lupain ng Judea at tumawid sa ibayo ng Ilog Jordan. Muling dumagsa ang maraming tao at tulad ng dati, sila'y kanyang tinuruan. May ilang Pariseong gustong subukin si Jesus; kaya't lumapit sila at nagtanong, "Naaayon po ba sa Kautusan na palayasin at hiwalayan ng lalaki ang kanyang asawa?" Sumagot siya, "Ano ba ang utos ni Moises sa inyo?

Sumagot naman sila, "Ipinahintulot po ni Moises na ang lalaki ay gumawa ng kasulatan ng paghihiwalay bago niya palayasin at hiwalayan ang kanyang asawa." Ngunit sinabi ni Jesus, "Ginawa

ni Moises ang utos na iyon dahil sa katigasan ng inyong ulo. Subalit simula pa nang likhain ng Diyos ang sanlibutan, nilalang na niya ang tao na lalaki at babae. 'Dahil dito'y iiwan ng lalaki ang kanyang ama at ina, magsasama sila ng kanyang asawa at ang dalawa'y magiging isa.' Hindi na sila dalawa kundi isa. Ang pinagsama ng Diyos ay huwag paghiwalayin ng sinuman."  Pagdating sa bahay, ang mga alagad naman ang nagtanong kay Jesus tungkol sa bagay na ito. Sinabi niya sa kanila, "Kapag pinalayas at hiniwalayan ng isang lalaki ang pangangalunya sa kanyang asawa.Gayon din naman, ang babaing magpalayas ng kanyang asawa at mag-asawa ng iba,  siya ay nagkakasala at humiwalay sa

 kanyang asawa, at mag-asawa ng iba ay nagkakasala rin ng pangangalunya." - Marcos 10:1-12 (ABMBB)

Ang pagiging tapat sa iyong asawa, pamilya, anak, kaibigan at sa Diyos ay isang katangian na dapat makita sa bawat isa, upang mas lalo pang maging mainit at magtagal ang pagsasasamahan ng bawat isa. Sapagkat ang pagiging tapat ay ang pagpapakita ng pananatili sa iyong pangako na siya lamang ang mamahalin mo at hindi mo hahayaang masaktan o masira ang inyong relasyon. Kapag nasira o hindi naging maingat sa katapatan sa pangakong iyong binitiwan o ang mga bagay na inaasahan sa iyo, ay nagkakaroon ng lamat sa pagsasama, hanggang sa mauwi lamang ito sa paghihiwalay o pagkakasira ng bawat isa. Ang pagiging tapat din sa isang tao o sa iyong minamahal ay ang pakikisama mo sa isang tao, anuman ang katangiang kanyang tinataglay. Sabi nga ng Philosophy professor ko, "Kapag ika'y mag-aasawa, hindi ka lang magiging tapat sa iyong asawa sa panahong kayo'y masaya, at kung ano lamang ang magustuhan mo sa kanya. Kundi, maging tapat ka rin sa kanya, sa panahon ng pagsubok, sa panahong magkagalit kayo, sa panahong mainit ang ulo ng isa, at sa panahong may hindi kayo pinagkakasunduan. sapagkat sa panahon ng pagsubok at di pagkakasundo, ay dito mo makikita kung gaano kalalim ang pagmamahal mo sa iyong asawa, na siyang lalo pang magpapatibay sa iyong asawa. Gayon din sa iyong kaibigan, kung talagang tunay kang kaibigan, hindi lamang sa panahon ng kasiyahan, maging sa panahon ng kanyang kasawian, dahil dito mo makikita ang mga tunay na taong nagpapahalaga sa iyo, na siyang magpapatibay sa niyong pagkakaibigan."

Mababasa natin sa ating Ebanghelyo sa araw na ito ang mga Pariseo ay nagtanong sa ating Panginoon kung nararapat na hiwalayan ng lalaki ang kanyang asawa. At naitanong niya sa kanila kung ano ba ang nasusulat sa batas. Nasabi nila na ayon sa batas ni Moises, ay nararapat ito kapag nakagawa ng kasulatan ang lalaki, bago hiwalayan ang babae. Ngunit, sinalungat ito ni Jesus. Binanggit niya ang pasimulang aklat sa Genesis na mula pa nung simula, ay nilikha na ng Diyos ang lalaki at babae, at dahil dito'y iiwan ng lalaki ang kanyang ama at ina, at sila'y magiging isa. Dahil sa kanilang katigasan ng ulo, ay kaya pinayagan ang diborsyo. Dahil sa kapag ang lalaki ay may nakitang hindi maganda sa babae, ay hiwalay agad. Idinidiin ni jesus ang kahalagahan at kasagraduhan ng kasal. Ang pag-aasawa ay ang pagsasama ng lalaki at babae, hindi dahil sa gusto lang nila, o gusto nila ang ilang bahagi ng katangian nila, kundi ay ang buung-buong pangtanggap na pagmamahal sa bawat isa, anuman ang kanilang ugali at katangian, dahil sila'y instrumento ng Diyos upang magpatuloy ang salinlahi ng tao. Ito ay hindi lamang sa mag-asawa, kundi sa ating lahat na nagmamahal sa ating kapwa, at sa Diyos. Hindi lang dahil sa may ayaw tayo sa kanila, ay ayawan na agad. Kundi ang pagiging tapat sa isa't isa na maging mabuti, maingatan ang pagsasamahan at tanggapin ang kahinaan ng bawat isa, kagaya ng ipinapakitang pagtanggap sa atin ng ating Panginoon ng buung-buo.

Nawa'y palaging maging tapat tayo sa ating pagsasama sa ating kabiyak, pamilya, anak, kaibigan at sa Diyos. Dahil ito'y sukatan ng ating lalim ng pagmamahal sa bawat isa, at buung-buong pagtanggap natin sa kanila, na siyang pagtanggap na ipinakikita sa atin ng ating Panginoon sa bawat araw.